Fila, bouchon, trafic jam, stau, file, daar hebben we er onderweg flink veel van erg dichtbij gezien voordat we zaterdag na 12 uur rijden vanaf
Durach in
Passignano sul Trasimeno bij ons hotel arriveerden. Uiteraard was op het parkeerterrein geen plekje meer te vinden...
Gelukkig waren we nog wel op tijd voor het diner en dat hebben we ons lekker laten smaken.
Passignano
Onze thuisbasis voor deze vakantie was het plaatsje
Passignano sul Trasimeno, een van de toeristische plaatsjes aan het
Lago di Trasimeno.
Passignano heeft een tot ruïne vervallen kasteel wat uiteraard een bezoekje waard was, zelfs met 34°C. Na het kasteelbezoek, ontdekte we een rommelmarkt in het dorpje die uiteraard bezocht moest worden. Op de markt was een handwerkman, Maurizio, bezig was met het fabriceren van houten balpennen met behulp van een draaibank.
Terwijl we zijn werkzaamheden bewonderden probeerde een Nederlandse man de aandacht van de pennenmaker te trekken, hij was wel geïnteresseerd in een handgemaakte pen, hij koos één van de mooiste uit en melde terloops dat hij er toch wel €10 voor over had. Helaas voor hem vroeg Maurizio er €139 voor.
Bij het hotel gekomen zochten we eerst maar wat verkoeling in het zwembad.
Perugia
Teruglopend van het ontbijtbuffet zag ik in het voorbijgaan
'De indiaan' op de Italiaanse televisie, uiteraard nagesynchroniseerd. Grappig om te zien dat een Nederlandse film, waarin
collega Arjen gefigureerd heeft, op de Italiaanse televisie wordt uitgezonden.
In het boekje van de ANWB
'Umbrië actief' staan een flink aantal wandelingen in Umbrië beschreven waarvan we 'Een verkenning van Perugia' als eerste uitkozen.
Perugia is de hoofdstad van Umbrië, een universiteitsstad en een stadje met een rijke historie.
Bij het verlaten van het parkeerterrein, voerden roltrappen ons omhoog door ondergrondse straten naar het op een heuveltop gelegen historische centrum van
Perugia. De ondergrondse straten waren vroeger onderdeel van de
Rocca Paolina, het in 1860 gesloopte pauselijk citadel.
De wandeling voerden ons achtereenvolgens langs het Palazzo dei Priori, Fontana Maggiore, Cattedrale en diverse stadspoorten, sommige nog uit de
Etruskische tijd, andere
Romeins of
middeleeuws.
Isola Maggiore
In het Lago di Trasimeno liggen drie eilanden, Isola Polvese, Isola Minore en Isola Maggiore. Wij wilden een bezoekje aan het
Isola Maggiore brengen, maar niet nadat we in de haven van Tuoro sul Trasimeno nog een cache hadden gevonden.
Vanuit de haven bracht een boot ons in enkele minuten naar het
Isola Maggiore. Nabij het haventje bevinden zich enkele tientallen huisjes en voornamelijk restaurants, en verder zijn op het
Isola Maggiore enkele kerken, een kasteel en wat ruïnes te vinden.
Uiteraard wilden we het eiland rondlopen en doorkruisen, sommige paden liepen flink omhoog en van andere ontbrak na enkele honderden meters elk verder spoor, dus gewoon door de bush doorlopen tot we weer nij een pad kwamen.
Het terrein bij het kasteel was gesloten voor publiek dus het eiland rond wandelen zat er niet in, maar niet getreurd er was genoeg leuks te zien en natuurlijk bevind zich zelfs op dit eiland een cache en wel in een ruïne van een windmolen. Nadat we de ruïne enkele keren rond waren gelopen en ook van binnen flink hadden doorzocht zag Mark ineens iets waar hij niet goed bij kon, dus stak ik mij hand in het gat en jawel hoor gevonden!
Terug lopend naar het dorpje konden we de interne roep voor Lasagne niet weerstaan toen we één van de restaurantjes passeerden, dus lekker onder de parasols op een buiten terras genesteld hebben we van een heerlijke Lasagne vergezeld van een koele Rosé genoten voordat we de terugtocht aanvaarden.
Monte Cucco
Al sinds het boekje
'Umbrië actief' in ons bezit was wilde ik de wandeling naar de top van Monte Cucco ondernemen, nu was het zover, ook omdat halverwege een cache te vinden is.
De rit ernaar toe, vanaf ons hotel, liep langs verschillende oude plaatsjes in Umbrië, zoals Umbertide. Toen we in Umbertide een markt zagen zijn we gestopt om voor Rick nog een extra korte broek te kopen want hij bleek deze morgen een korte broeken probleem te hebben: in zijn tas zat er een van Tim, dus te klein, en een ander van mij, dus te groot.
Vervolgens doorrijden naar Sigillo, vandaar een verharde weg de Monte Cucco op tot dat de weg doodloopt, volgens de beschrijving konden we daar de auto parkeren.
Daar aangekomen echter ontwaarden we een pakeerverbods bord met daaronder aangegeven dat geparkeerde auto's zouden worden weggesleept. Hmmm, dat was een tegenvaller, daarnaast stond er ook een loeiharde wind en was het tamelijk fris (zelfs ik had het koud). We besloten daarop maar de klim af te blazen en gingen in plaats daarvan naar Assisi.
Assisi
De geboorte plaats van
Franciscus van Assisi hebben Patty en ik al in 1997 op de racefiets bezocht tijdens een cycletours tocht door Toscane en Umbrië, toen konden we de
basiliek niet bezoeken omdat er integraal een dienst door
Paus Johannes Paulus II vanuit Rome werd opgedragen. Nu was de basiliek echter wel voor een bezoekje open.
Nadat we de Prius in een garage achter gelaten hadden en heel wat smalle trapsteegjes hadden beklommen en afgedaald, konden we de basiliek van binnen bewonderen. Ook de kids vonden het erg indrukwekkend.
Ondanks de deceptie vanmorgen op Monte Cucco hebben we toch nog flink kunnen klimmen en dalen door de nauwe trapsteegjes in
Assisi.
Trasimeense heuvels
De zo op het oog niet zo zware rondwandeling door de Trasimeense heuvels, beschreven in
'Umbrië actief', bleek toch een stuk zwaarder dan verwacht, niet in de laatste plaats vanwege de temperatuur. Hoewel we vroeg op pad waren gegaan was het toch al flink warm vanmorgen.
Na een stuk langs wat maïs akkers gelopen te hebben boog het pad naar links af terwijl de beschrijving vertelde rechtdoor te lopen.
Na een kort stuk rechtdoor gegaan eindigde dit pad in een overwoekerd stuk weiland of zoiets. Dus maar terug naar het pad en dat maar naar links verder volgen. Dat leidde ons naar de vervallen
Torre Fiume, een omweg van een kilometer flink klimmen waar we eigenlijk geen zin in hadden en dus ook niet de bedoeling was geweest, dus maar weer terug naar het overwoekerde pad.
De beschrijving nog eens goed lezend, de GPS raadplegend, bleek dat we toch echt door de bush moesten op zoek naar een rivierbedding om die over te steken. Flink wat doornstruiken en takken opzij duwend vonden we tenslotte inderdaad de rivierbedding, die behalve een plasje hier en daar gelukkig droogstond.
Dit alles zorgde ervoor dat we ongewild een flink stuk extra hadden gelopen gelukkig zonder klachten van het gezelschap maar wel met het dreigement om papa eens flink onder te duwen in het zwembad.
Castiglione del Lago
Na de enerverende tocht door de trasimeense heuvels besloten we voor te gaan zwemmen nog even een bezoekje aan
Castiglione del Lago te brengen.
Castiglione del Lago een leuk middeleeuws plaatsje noemen doet het niet echt eer aan, het is veel groter dan alleen het oude centrum gesitueerd rond de citadel.
Toch hebben we 'enkel' het oude centrum bezocht. Lopend door de Via Vittorio Emanuelle bleven we even staan bij een wijn en delicatessen winkeltje waar we vervolgens bijna naar binnen werden getrokken door de eigenaresse. Ze schonk een bodem chianti in een tweetal glazen en sneed wat stukjes kaas op een bord. De wijn smaakte goed en ik wilde wel een fles meenemen maar vertelde dat we eerst het citadel wilden bezoeken.
Bij terugkomst liet ze ons eerst nog enkele andere smaken proeven, tenslotte gingen we weg met een fles
Montefalco uit 2005 en een heerlijk stuk pittige
Peccorino.
Voor de rest van het oude centrum en vooral ook de citadel was meer tijd nodig dan we hadden als we ook nog wilden zwemmen, dus besloten we om de volgende dag terug te komen.
Vanuit een museum dat de historie van
Castiglione del Lago in vele schilderijen, foto's en filmpjes weergeeft, is de citadel bereikbaar via een honderd meter lange gang. De
citadel bestaat uit een vijftal, soms deels ingestorte, torens verbonden door stevige muren. De torens bieden een zeer mooi uitzicht over het Lago di Trasimeno.
Ons hotel serveerde geen pizza tijdens het diner en omdat ook
Castiglione del Lago leuke terrasjes heeft hebben we aldaar op onder een parasol een pizza als lunch genuttigd.
Wat is de wereld toch klein
De terugreis verliep tot Durach zonder noemenswaardige vertraging. Ook bij het Lago di Garda konden we zonder noemenswaardige vertraging door rijden. In Patty's herinnering kon je de brug van de
brennerbahn bekijken, dus zijn we even gestopt op een parkeerplaats om het te bekijken.
Waarschijnlijk waren we op de verkeerde plek want het zicht op de brug was niet echt denderend, wel kwamen Sydney, klasgenoot van Rick, daar in het restaurant tegen, ook op de terugweg van vakantie.
En ja als je toch in de buurt bent... Dus hadden we ook de GPS gevuld met een traditional en een multi cache beiden in de buurt van de Euromast.
Omdat het bij het verlaten van de boot net 7 uur was stelde ik voor om nog en multi te doen, die zou zo'n anderhalf uur wandelen door het park duren.
